Jeugdsentiment!!

Gisteravond zijn Jeroen en ik bij Ria en Bram langs geweest. Ria vertelde dat ze binnenkort op een rommelmarkt gaat staan om, zoals het woord al aangeeft, rommel te verkopen. Ook oude spulletjes en spelletjes van Jeroen. Daar was hij het natuurlijk niet helemaal mee eens en wilde wel eerst uitzoeken wat er wel en niet mee kon naar de markt. Daarvoor klommen wij op de berging om alle dozen uit te zoeken. Wat zat er in? Mocht het weg of niet? En zo niet? Waar bewaren we het dan? Ik vond het best leuk om al die spullen te zien. Zo kwamen we een spel tegen, dat heet: vliegende hoedjes. Dit spel (op dit plaatje ziet het er iets anders uit) speelde ik vroeg altijd met mijn opa (van mijn vaders kant) en ik weet eigenlijk niet meer wie er meestal won, ik dacht mijn opa, maar dat weet ik niet meer zeker. Het deed er eigenlijk ook helemaal niet toe, het ging meer om het spel, het samen spelen met mijn opa. Toen ik het zag moest ik meteen weer aan mijn opa denken. Ik vond het een mooi moment.
Verder kwamen we een boekje tegen, genaamd: Versjes, die wij nooit vergeten, opnieuw verzameld en getekend door Max Velthuijs. Daarin staan versjes als: Twee emmertjes water halen, Slaap kindje slaap, Ik stond laatst voor een poppenkraam en hier is de sleutel van de bibelebontse berg. Dat laatste versje heeft Mirjam, ooit ingesproken op een bandje, waarop zij en Astrid sinterklaasliedjes zingen met mijn ouders. Het was erg leuk om terug te lezen!

Bij één spel ging ik helemaal uit mijn dak (ik kon alleen niet opspringen, want dan had ik mijn hoofd gestoten). Uit één van de dozen met spelletjes kwam namelijk: MINI LOCO! Dat is voor mij echt jeugdsentiment. Dat speelde ik vroeger echt heeeeel vaak. Je moest dan de nummers 1 t/m 12 op de juiste volgorde leggen om een mooi figuur te krijgen. Natuurlijk heb ik het meteen weer even gespeeld en het zelfde gevoel kwam weer helemaal terug. Echt fantastisch! LOCO staat voor Leren Oefenen Controleren en Ordenen. Mini Loco was met de nummers 1 t/m 12 en je had ook (gewoon) LOCO met de nummers 1 t/m 24. Bij de doosjes had je verschillende boekjes. Ria had de boekjes ontwikkelingsoefeningen 1 en Voorbereidend taal-lezen 1. (zoals je ziet op dit plaatje staan andere boekjes) Alles compleet, dus alle blaadjes en stukjes, die erbij hoorde te zitten zaten erbij.

Het spel, de vliegende hoedjes, het boekje met de versjes en de mini loco mochten we mee naar huis nemen, daar was ik natuurlijk heel gelukkig mee. Verder namen we op Jeroens verzoek een automatische kaartenschudder mee en de volgende keer (als we met de auto naar Ria en Bram toegaan) nemen we nog wat spullen mee. Maar wees gerust, Ria heeft nog wel wat spullen om te kunnen verkopen op de rommelmarkt en er blijven daar ook nog wat spullen bewaard.

Vervolgens gingen Jeroen en ik weer met de fiets naar huis. Bijna thuis voelde ik me wat duizelig en draaiirig in mijn hoofd. Ik stond te tollen op mijn benen. Ik dacht: 'een nacht goed slapen en het gaat wel weer over.' Helaas heb ik regelmatig wakker gelegen en voelde ik me de volgende ochtend niet veel beter. Daarom heb ik werk vandaag afgebeld. Ik hoop dat ik dinsdag weer kan werken, daar ga ik wel vanuit. Rond 12 uur werd ik weer wakker vanmiddag en nu dwing ik mezelf om wakker te blijven, zodat ik vanavond hopelijk beter slaap. Ik ga nu nog wat mini loco spelletjes spelen, misschien knap ik daar van op?

Vakantie voorbij

Tja....het is de harde realiteit...de vakantie is weer voorbij en de plicht roept weer. Het is weer hard werken geblazen. De eerste dag na mijn vakantie, was ik alweer zo druk, dat ik zowat vergeten was, dat ik weg was geweest. Ik wilde eigenlijk opnieuw vrij. De dagen daarna verliepen weer wat rustiger, maar op vrijdag had iedereen door dat ik er weer was. Op het moment dat ik met één client in gesprek was, belde de volgende en stond er nog één achter de deur te wachten....Zucht. Maargoed, het is ook een positief signaal, want het blijkt dus dat ze me nodig hebben. Bovendien heb ik best plezier in mijn werk. Ik ben ook blij dat ik wat voor hen kan betekenen en soms zou ik willen dat ik nog meer kon doen.

Verder zijn Jeroen en ik, na de vakantie in Curaçao, begonnen met het Sonja Bakker dieet. Jeroen schrijft daar zelf ook al over op zijn weblog. Ik vond het in het begin wel moeilijk, omdat het een heel ander eetpatroon is, dan wat wij gewend waren. Maargoed, wij aten dan ook echt slecht vond ik. Echter, nu krijg ik er steeds meer plezier in. Ik maak gerechten, die ik normaal gesproken niet kon maken en val ook nog eens af. Op dit moment met ik zo'n 2 tot 3 kilo afgevallen en ik hoop natuurlijk dat er nog wat vanaf gaat. Jeroen zal na deze week wel stoppen, want hij zit al op zijn streefgewicht, maar ik wil de negen weken allemaal volhouden. Ik ga ervoor! Hoe minder ik weeg, hoe beter (natuurlijk ga ik niet te ver hoor!)

Echter, niet voor iedereen is de vakantie al voorbij. Mijn ouders gaan bijvoorbeeld nog op vakantie en ook mijn zus Astrid en haar gezin gaat binnenkort (of misschien zijn ze al vertrokken). Ik hoop natuurlijk dat ze flink zullen genieten en dat is lekker weer is, waar ze heengaan. We hebben daarom afgelopen zaterdag de verjaardag van Tijn al gevierd en dat was supergezellig!

Maar het vrij zijn gevoel komt binnenkort wel weer eventjes terug. In september gaan Jeroen en ik namelijk een weekendje samen weg. Dat had ik hem op zijn verjaardag cadeau gedaan, dus van de week gaan we wat uitzoeken. Ook van dat weekend komt natuurlijk een verslag op een van onze weblogs.

Volgende keer weer meer.