Rachel, Creatief therapeut????

Niemand kan in de toekomst kijken, ook ik niet, maar ik ben er wel mee bezig de laatste tijd. Voornamelijk op werkgebied. Hoe dat zo gekomen is? Tja, eigenlijk weet ik het niet precies. Het is een samenloop geweest van verschillende ervaringen en gedachten. Vanuit mijn huidige functie als trajectbegeleider begeleid ik natuurlijk mensen (met een ggz achtergrond) naar een vorm van dagbesteding. Dus onderzoek ik met mijn cliënten, wat zij leuk vinden, wat ze kunnen, waar ze gemotiveerd voor zijn en waar dat mee te maken heeft (heel kort samengevat).
Vanuit dat idee ben ik ook gaan kijken naar mijn eigen werk, hoe ik dat vind en wat ik zou willen.
Mijn vrije tijd besteed ik, zoals inmiddels wel bekend is, aan theatersport; het bezig zijn met improviseren en acteren is echt een grote hobby van me. 'Daar zou ik elke dag wel mee bezig willen zijn.' bedacht ik. 'Zou dat kunnen?' was de volgende gedachten en er was natuurlijk maar één manier om daarachter te komen; op onderzoek uitgaan.
Toch realiseerde ik me dat ik ook niet zomaar wilde stoppen met het werken met mensen, het hulpverlenen. Ook daar haal ik mijn inspiratie uit en ik weet dat ik er goed in ben. In ieder geval in het contact maken met mensen en met anderen in gesprek zijn. Al snel kwam ik op de functie Creatief therapeut en dan het medium drama. Dat is een combinatie van hulpverlenen aan de hand van toneelspel, improviseren en andere spel/drama vormen.
Tijdens het zoeken naar meer informatie hierover (Internet, vragen aan mensen, die de opleiding gedaan hebben) ontdekte ik al snel dat het werk erin niet voor het oprapen ligt.
Binnenkort heb ik een gesprek hierover met een leidinggevende, o.a. om wat meer inhoud te geven aan mijn gedachten/ideeën. Misschien is een combinatie wel mogelijk: trajectbegeleider en creatief therapeut? Geen idee. Ik kreeg wel hoop toen ik hoorde van een collega, die dat al doet. Ik ben benieuwd hoe dat is en of het te combineren is.
Toch weet ik het ook niet zeker en ben ik er nog niet helemaal uit of het die weg is, die ik wil bewandelen. Misschien is er nog een andere functie, die ook het bezig zijn met mensen en acteren, improviseren combineert. Supervisor? Trainer? Of misschien wil ik toch liever zelf echt bezig zijn met acteren, improviseren, theater maken of iets dergelijks? Maarja, hoe realistisch is dat? En is er werk in te vinden? In hoeverre kan ik van mijn hobby mijn werk maken? Of naast mijn werk, ook geld verdienen met mijn hobby? Twee banen naast elkaar dus.
Ten slotte twijfel ik nog of ik nu echt actieve stappen wil zetten, of ik nu wel weer wil studeren naast mijn werk. Zal ik eerst inzetten op privé plannen? (natuurlijk in overleg met Jeroen) of hoeft dat niet te stoken met elkaar? Misschien kan het alletwee wel?
Genoeg gedachten en vragen dus. Eigenlijk kan ik dit stuk kort samenvatten door te zeggen dat ik aan het nadenken ben over mijn ontwikkeling op werkgebied en of ik die nu al in wil zetten of niet. Ik kan natuurlijk ook nog een tijd blijven werken als trajectbegeleider en mezelf daarin ontwikkelen. Ik doe dit nu ('nog maar') bijna (in april) 2,5 jaar, dus opzich sta ik nog aan het begin.
In ieder geval vind ik het wel erg leuk om hiermee bezig te zijn en blijf ik nog even lekker verder doorspeuren. Er komt vanzelf een dag dat ik weet wat de volgende stap zal zijn. Ik houd jullie op de hoogte ;-)
De volgende keer weer meer!

Verwend

Op 28 januari was ik jarig. Het was een wat andere verjaardag dan anders, omdat in dezelfde week mijn oma overleed. Toch vond ik het bewonderenswaardig (schrijfwijze?) hoe dat ging. Ik had een mooi stel vrienden en familieleden om me heen, echt geweldig! Opeens drong het tot me door; Ik ben echt verwend!!! En dan bedoel ik niet in die zin van 'een verwend nest.' Nee, het gaat niet om materiele dingen. Al ben ik ook flink verwend wat betreft de kado's; cd en dvd van Marco Borsato, grote theeglazen en grote mok, spelletjesdoos, tweede boek van Sonja Bakker en een reep chocola (die al op is), fotolijst, een lekker geurtje bonnen, geld en van dat geld (en een deel van mezelf) heb ik afgelopen donderdag een digitale videocamera gekocht. Met al deze spullen ben ik echt superblij en ik ben er wel mee verwend, maar waarmee ik het meest bof zijn toch wel de vrienden en familieleden om me heen.

Een voorbeeld: mijn vrienden kwamen op zaterdagavond. Overdag waren Jeroen en ik naar de crematie van mijn oma geweest. Ik was wel blij dat ik tussendoor even tot mezelf had kunnen komen. De verjaardag 's avonds was gezellig, leuk en grappig.

Ja, grappig, want ik maakte nog een blunder. Jeroen en ik hebben iedereen netjes voorzien van koffie en thee met vlaai en daarna de eerste ronde fris. Vervolgens was het zelfbediening. Vanzelfsprekend geldt dat niet voor al de chips, nootjes en ander lekkers, dat ik klaar had liggen. Dat vergat ik echt op tafel te zetten. Dit ontdekte ik rond een uur of 12 's nachts. Toen hebben we nog wel wat op tafel gezet, maar natuurlijk niet zoveel meer. Mijn vrienden lachen hierover met mij mee en stellen mij gerust dat het echt niet behoorlijk dom is (dat vond ik zelf wel, maar komt ws vanwege mijn perfectionisme of iets wat daarmee te maken heeft). Echt lief! Mijn familie leden zijn trouwens ook geweldig, want die overlade ik de volgende dag natuurlijk met al dat lekkers en ze hebben alles wat ik ze voorschotelde opgegeten en er zichtbaar van genoten.

Ja, vorige week was een drukke, hectische, emotionele, liefdevolle en bijzondere week en ik ben blij dat ik het heb kunnen meemaken met de steun, troost en gezelschap van de mensen die belangrijk voor me zijn. Mensen, bedankt!