Hello Dolly

De zenuwen gierden door mijn keel afgelopen weekend. Op zaterdag had de musicalvereniging, waar ik bij zit, namelijk de premiere en op zondag de matinee voorstelling van Hello Dolly. Van de regiseurs van het stuk leerde ik al snel dat die zenuwen juist een cadeautje zijn, waardoor je gefocused bent om goed je best te doen. We moesten wel rennen en vliegen tussen de scenes door, snel, snel omkleden en weer klaarstaan en dan was het oppassen geblazen om ervoor te zorgen dat we optijd op de juiste plaats stonden, maar uiteindelijk ging het prima.

Vooral zondag vond ik het zelf beter gaan dan zaterdag. Dat had te maken met mijn parasol, die zaterdag weigerde open te gaan, maar met een big smile bleef ik volhouden en uiteindelijk heb ik het dansje wel af kunnen maken. Op zondag zaten Jeroen, mijn moeder en twee zussen, mijn schoonmoeder, een collega met haar vriendin en twee kinderen en twee vrienden van mij en Jeroen in de zaal. Jeroen en mijn moeder had ik ingelicht over mijn parasol avondtuur en ik ben ervan overtuigd, dat zij tijdens dat dansje vooral op mij en mijn parasol lette. Gelukkig ging het dit keer uitstekend, niets aan de hand en ook de andere dansjes en liedjes vond ik prima gaan. Ja, ik ben dik tevreden. Vrijdag en zaterdag nog twee voorstellingen en morgen gaan we weer wat liederen doorzingen. Ik heb er in ieder geval weer erg veel zin in!!

(De foto's zijn tijdens de pauze gemaakt. Zodra ik meer foto's heb van het optreden zal ik die ook op deze weblog plaatsen).

Volgende keer weer meer!