Improviseren met hooikoorts

Op de site van Expreszo kun je het hele verslag lezen en ook Jeroen schrijft erover; de laatste theatersport thuiswedstrijd van dit seizoen was op zaterdag 24 mei.

Overdag was ik in Sijbekarspel om de DVD van de Sound Of Music te bekijken, de opname van de premiere. Het zag er allemaal geweldig uit en het was ook heel gezellig. Het enige nadeel was, dat ik onderweg naar Sijbekarspel net een hooikoorts aanval kreeg. Eerst was ik flink aan het niezen, vervolgens begonnen mijn ogen te prikken, jeuken en tranen. Daar heb ik de hele middag last van gehad. Ik weet niet of de anderen het gemerkt hebben, misschien dachten ze dat ik geemotioneerd was van de DVD...

Rond kwart voor vijf ging ik daar weer weg, want ik moest op tijd weer thuis zijn. 's Avonds was natuurlijk die wedstrijd met Expreszo tegen de Impromaniacs. Ik was dus welgeteld vijf minuten thuis, voordat Jeroen en ik weer weg gingen. We aten vooraf aan de wedstrijd om alvast de vormen door te spreken en Jeroen te instrueren over zijn rol als Rechter Meester Stencilberg, deze naam en zijn typetje heeft hij helemaal zelf bedacht. We hebben hem vertelt hoe hij de negativiteit en dus de sponsen naar zich toe kon praten. Tijdens de wedstrijd heeft hij dat trouwens heel goed gedaan, ik ben trots op hem en ook heel blij dat hij, mochten wij nog eens een jurylid te kort hebben, hij weer zou willen invallen als hij dan kan. Geweldig!!

Tijdens het eten was de hooikoorts niet minder geworden. We aten buiten en aangezien ik met mijn gezicht midden in de zon zat, hield ik mijn zonnebril maar op. Echter, de tranen bleven stromen en vooral mijn linker oog voelde erg vochtig en prikkerig. Verder begon ook mijn neus steeds meer te jeuken en.... nouja, mensen die ook last van hooikoorts hebben, weten waar ik het over heb.

Gedurende de wedstrijd heb ik het niet echt gemerkt. Dat wil zeggen, ik heb het weggestopt. Als ik speelde wilde ik me concentreren en genieten van het spel. Als ik op de stoel zat, nam ik snel een slok water om weer bij te komen. Op een gegeven moment voelde ik het echt bonken in mijn hoofd en ik kreeg het steeds warmer. 's Avonds laat, eenmaal in mijn bedje, ben ik dan ook als een roos in slaap gevallen en pas aan het eind van de zondagochtend weer wakker geworden.

Begrijp me niet verkeerd, ik heb echt ontzettend genoten van de wedstrijd en zou het zo weer doen. Dat ik de volgende dag flink schor was, kwam doordat ik tijdens een drie in de pan in verschillende muziekstijlen, bij de heavy metal, nogal uit mijn dak ging, samen met Larissa en twee spelers (Martijn en Peter) van Impromaniacs, die als straf in onze scene fungeerden als brandstapel en schandpaal. Hoe dat er uit zag in combinatie met mijn hooikoorts?
Meer foto's kun je vinden op de Expreszo website (zie links) Een volgende keer weer meer! Tot dan!