Net las ik in de gids, dat er donderdag een programma op tv komt over het dertigers dilemma. Dit wordt gepresenteerd door Chantal Janzen (net 30 jaar) en Ruben Nicolai. Ook een psychologe (Nienke Wijnants) zal haar licht laten schijnen op dit thema. Voor het lezen van het artikel, dacht ik: "Eens lezen, waar ik vanaf volgend jaar mee te maken krijg," want ik wordt natuurlijk volgend jaar pas 30.
Het programma donderdag gaat over dertigers die nadenken over de zin van hun werk en de keuzes die ze daaromheen over hun leven "moeten" maken. In het artikel staat daarover: "De grote hoeveelheid aan keuzes geldt natuurlijk voor iedereen, maar rond je dertigste komen de belangrijkste vraagstukken in je leven samen: een baan, een serieuze relatie, kinderen." Aldus Nienke Wijnants in het artikel. Naast de keuzestress leggen veel dertigers volgens haar hun leven langs een maatschappelijke meetlat. Hierover zegt ze in het artikel: Dertigers proberen krampachtig te voldoen aan de eisen van een perfect leven. Je moet dat jarendertighuis kopen en het zelf opknappen, een leuke vriendengroep en een inspirerende baan hebben en samen met die geweldige partner kinderen krijgen.
Terwijl ik dit las herkende ik ontzetten veel van mezelf. Ook Jeroen en ik, net getrouwd, hebben onze kinderwens en praten daar over. Maar in hoeverre past dat bij andere wensen van ons? Wat geef je prioriteit? En wat zijn daar dan de gevolgen van?
Na de loopbaantraining, die ik vorig jaar heb gevolgd, wat het advies: "Gewoon doen!" "Volg je droom en ga ervoor" En zoals ik eerder gemeld heb op mijn weblog, heb ik de eerste stappen gezet. In mijn vrije tijd ben ik gestart met mijn ontwikkeling van mijn passie, het acteren. Als ik daar nog verder in wil komen, is een gedegen opleiding natuurlijk ontzettend belangrijk. Echter, ik liep bij het zoeken daarvan, steeds tegen mijn leeftijd op. Als bijna dertiger zou ik niet meer aangenomen worden bij de opleidingen, die ik vond. Tot ik de cursus vond, die ik nu volg. Die had geen leeftijdsgrens. Toch merk ik dat ik geen tiener meer ben en bleef ik verder zoeken. Eigenlijk had ik dat zoeken echter opgegeven. Tot er gisteren iets gebeurde (daarover meer in mijn volgende blog).
Het heeft er in ieder geval voor gezorgd, dat ik toch weer aan het nadenken ben en dat ik weer volop voor het dertigers dilemma sta. Ga ik nu voor mijn carriëre of kies ik eerst voor een (of meer) kind(eren).
In het artikel geven ze ook tips om van het dilemma af te komen: "Keuzes maken in volgens Nienke Wijnants de manier om de dertigersdip achter je te laten. Hoe meer eindjes er open liggen, hoe meer last je hebt van de dilemma's. Je kiest voor een relatie, kinderen en een baan. Met het maken van keuzes wordt het leven rustiger. Mijn devies is dan ook: hak knopen door.
Die ena laatste zin en laatste zin vond ik verwarrend. Het klinkt alsof je voor meerdere zaken tegelijk kan kiezen. Dus feitelijk niet hoeft te kiezen. Maar toch is het van belang om knopen door te hakken? Hmmm, daar ga ik nog even over nadenken.
Een volgende keer weer meer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten