Jaren geleden keek ik bijna elke aflevering van vrouwenvleugel. Voor de niet - kenners, dat was een serie over een vrouwengevangenis. Ik weet nu echt niet meer waar de verhaallijnen over gingen. Wat ik nog wel weet is de titelsong van deze serie. "Nog één kans", gezongen door Vera Mann. Ik geloof dat ie ook in een musical voorkomt. Maar dat weet ik niet zeker. Ik vond dit liedje in ieder geval zo mooi, dat ik die serie ging volgen.
Enkele dagen terug hoorde ik van een man, die zelfmoord gepleegd heeft. Hij was slechts 31 jaar en sinds enkele maanden voor het eerst vader geworden. Ik kan me zo slecht voorstellen hoe je leven zodanig is dat je er niets meer in ziet. Dat je er een einde aan wilt maken en dan zo'n beslissing maakt. Ook voor je partner en kind. Ook voor je ouders en de rest van de familie. Ik denk dat als je er niet meer bij stil kan staan wat het voor hen betekend, dat je dan echt heel erg vast moet zitten..... Ik kan daar natuurlijk niet over oordelen. Maar ik schrik er van. Ik kende die man niet. Maar wel iemand uit zijn familie. Ik leef erg met deze familie mee en hoop dat ze kracht en steun bij elkaar zullen vinden.
Het liedje: Nog één kans. Gaat natuurlijk over de vrouwen die in de gevangenis zitten en nog een kans op een 'normaal' leven met beide handen zouden aangrijpen. Maar ik kan me ook voorstellen dat iemand steun uit dit liedje haalt. Dat iemand, die het niet meer ziet zitten er toch nog een keer voor gaat.... Wat zou dat mooi zijn.. Al duurt die ene kans nog zo lang. Het is vast de moeite van het wachten waard....
Hier natuurlijk de link: http://www.youtube.com/watch?v=dztBAHFRrPI
Een volgende keer weer meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten