Mezelf zijn...

Een kennis heeft mij aan het denken gezet door vragen te stellen over het 'gezegde:' Je kunt beter jezelf zijn... of Ik kan beter mezelf zijn.' Want wanneer ben je dat? Wanneer ben ik mezelf? De neiging bestaat om te beantwoorden: 'als ik trouw ben aan mijn eigen gevoelens, gedachten of meningen, waarden en normen.'

Stel, ik ben zo vreselijk boos op iemand, dat ik hem/ haar wel in elkaar zou willen slaan (nee wees niet bang, dit is niet echt zo). Ben ik dan mezelf? Of ben ik dan echt: "buiten mezelf van woede?" Zou ik trouw zijn aan mijzelf als ik van me af sla? Nee, zeg ik meteen, ik zou niet trouw zijn aan mijzelf. Ik luister dan namelijk niet naar mijn eigenschap gerechtigheid. Dat vind ik namelijk ook erg belangrijk. Ik ben van mening dat je niet zomaar iemand in elkaar slaat, omdat jij nou toevallig boos bent, dat kun je beter uitpraten. Dat heeft betere resultaten op de korte en langere termijn. Een win-win situatie vind ik dat (zoals je dat de laatste tijd zo vaak hoort).

Dus het antwoord op de vraag (zie alinea 1) lijkt voor mij bevestigd (Plausible zouden de mythe busters zeggen). Dat zei ik eigenlijk al in de eerste alinea. Al wil ik het wel iets aanpassen, voor alle duidelijkheid; Ik ben mezelf, wanneer ik trouw blijf aan mijn eigen gevoelens, gedachten én eigenschappen.

Toch komen er dan weer veel meer vragen bovendrijven.... Stel, dat ik een mening of eigenschap verander omwille van de omgeving. Ik pas mij aan, omdat dit gewenst is binnen die omgeving. Doordat ik dat doe kan ik beter functioneren. Blijf ik mijzelf dan trouw? Ben ik dan mezelf? Dat is natuurlijk afhankelijk van de situatie en in hoeverre ik mezelf aanpas. Toch ben ik van mening, dat ik dan altijd rekening zal houden met mijn eigen eigenschappen, gedachten, enzovoorts... Ik zal bijvoorbeeld echt nooit iemand doodschieten (om maar een rigoureus voorbeeld te noemen), omdat dit in strijd is met mijn waarden en normen. Deze grenzen zal ik niet overschreiden.

Ja, er zijn nog veel meer vragen die boven komen drijven; wat bedoel ik dan met mezelf, wie ben ik? Wat zijn mijn waarden en normen, eigenschappen en meningen? Daar kan ik natuurlijk geen kort antwoord op geven. Tijdens mijn leven tot nu toe ben ik en heb ik mezelf gevormd tot wie ik nu ben. En dat zal zo doorgaan. Zo leer ik elke keer weer iets bij over mezelf. Ik denk dat de lezers van deze weblog al een aardig beeld van mij hebben. In ieder geval van wie ik was en ben vanaf mei 2006 tot en met heden. :-D

Een volgende keer weer meer!

Voorstelling Theatersport

Zaterdag 9 januari, het was weer tijd voor een wedstrijd theatersport met Expreszo. We zouden dit keer spelen tegen de Lunetics uit Utrecht, maar de sneeuw strooide … tja.. sneeuw in het eten.Ze lieten ons weten het heeeeeeeeeeeeeeeel jammer te vinden, maar niet te kunnen komen. De sneeuwduinen lagen in de weg.

Natuurlijk wilden wij wel graag spelen. En wij zouden Expreszo niet zijn, als we niet wat improviseerden. Op het laatste moment bedachten we dat we voor de pauze het publiek zouden verrassen met een mix van theatersport vormen. Nirma was de presentratrice en met veel enthousiasme heette zij het voltallige publiek welkom (ongeveer 10 mensen). We zongen ons (korte) Expreszo openingslied en begonnen met de warming-up. We zongen: My Bonny is over the Ocean en op elke B moesten we of zitten of staan. Dat was erg lachwekkend en toch wel moeilijker dan je eerst denkt. Leuk om te doen met spelers en publiek tezamen.

Zoals gezegd,lieten wij de eerste helft een mix van theatersportvormen zien. Zo brachten wij de: ‘Allerslechtste Allertijden. De slechtste arts, de slechtste schaatser, de slechtste bakker, enz.…Daarna volgde Robinson, waarin Noor uiteindelijk in haar eentje moest spelen dat vier personen aanspoelde op een eiland, blij waren dat ze nog in leven waren en op onderzoek gingen naar eten en hout. In de snelkookpan waren Vincent en Rachel steeds verbaasder, dan Nirma en Johan tijdens het behangen van de babykamer. Uiteindelijk waren Vincent en Rachel ontzettend blij verrast tijdens de geboorte van de vijfling; daar komt ie… en nog één, en nog één, en nog één, enz.…. Nirma werd door Boris flink onder handen genomen, maar uiteindelijk bekende ze dan toch dat ze de DSB had laten vallen. We hebben nog een aantal hele leuke vormen gespeeld, zoals het familieportret en de datingshow, waarbij vooral Eric de lachers op zijn hand had toen hij als Wilders zei: buitenlanders vind ik niet leuk en op mijn hoofd heb ik altijd jeuk. En ook tijdens woord op woord af wanneer zijn woord (PIZZA) genoemd werd en hij, aangemoedigd door Noor en Nirma op de achtergrond, vol verwarring steeds weer op en af moest. We sloten voor de pauze met z’n allen af met de bus, waarbij we verdrietig, swingend, geïrriteerd ongeduldig, angstig en dol van blijdschap opkwamen.

Na de pauze deden we de directors cut. Vier regisseurs: Luciën, Rachel, Noor en Vincent brachten hun serie aan het publiek. De anderen speelden de personages. We zagen 1 aflevering van Rachels slapstick op de Euromast, waar Jack zijn Anita met een dansje ten huwelijk wilde vragen.

We zagen twee afleveringen in de Western: Volendam, de uitdroging van Noor hoe Mario de pianist in de bar verliefd was op Marjon, maar concurrentie had van… hoe kan het ook anders Jan Smit.

We zagen 3 afleveringen van de SF serie van Luciën, waarin de Belgische Jeannette en Bill in het ruimtevaartstation op Mars een broccoli Pannenkoek met de Oeroude Hollander Bob, zagen aanstormen. Bob bleek Pipi de electronische hond te hebben ontvoerd. Hij had hele rare eisen, zoals een pizza. We zullen nooit weten hoe dat afgelopen is.

Dat weten we wel van de afleveringen van de horror serie van Vincent. Twee schoonmakers Marie en Bob, waren aan het opruimen in de tweede kamer. Eerst zag je hoe zij de twee bewakers lieten schrikken en overmeesterden. Ze bleken twee geheim agenten te zijn, in dienst van Geert Wilders, die de bewakers door middel van een lolly in zijn tang wilde houden en ervoor wilde zorgen dat de mensen op de publieke tribune een kopje kleiner werden gemaakt. Gelukkig bleken de bewakers niet echt onder invloed te zijn en maakten zij de geheim agenten een kopje kleiner.

Zo was het een geweldige, leuke, gevarieerde en gezellige avond. Het kleine publiek was heel enthousiast en ook wij als spelers vonden dit voor herhaling vatbaar. Dus die directors cut houden we erin!!

Ik zou zeggen tot ziens bij onze volgende thuiswedstrijd. Wanneer die is? Houd onze website in de gaten.

2009

Darwinjaar 2009, vanwege het tweehonderdste geboortejaar van natuuronderzoeker en bioloog Charles Darwin.

Misschien heb je het Journaal overzicht al gezien, maar op http://nl.wikipedia.org/wiki/2009 kun je lezen, wat er dit jaar allemaal is gebeurd.

Op persoonlijk vlak kom ik tot een ander overzicht:
Als goed voornemen had ik om meer van alles te genieten!

Ik ging verder met de oriëntatiecursus musical in Amsterdam. In juni brachten we een spetterend optreden van Nova de Musical voor ons enthousiast publiek. Ik genoot van de lessen, maar natuurlijk vooral van de complimenten achteraf :-)

Natuurlijk heb ik ook enthousiast meegespeelt tijdens trainingen en wedstrijden theatersport bij Expreszo. Ik heb genoten van o.a. de uitwedstrijd in Enschede en het stappen achteraf. En het weekend weg met Expreszo was ook weer geweldig. Ik genoot van de avonden gezellig spelen en dansen met elkaar.

Ik stopte met mijn werk als trajectbegeleider en na twee maanden ww werd ik trajectmanager. Ik genoot van het moment waarop ik hoorde dat ik aangenomen was. Tijdens de twee maanden WW heb ik me sufgesolliciteerd, maar ook een hoop geleerd. Ik genoot van al die leermomenten en hoe ik me elke keer weer een stuk zekerder voelde tijdens de sollicitatiegesprekken.

Ik heb meer blogs geschreven dankzij familie en vrienden. Ik genoot van de woorden en suggesties die jullie mij toestuurden en ik genoot van het typen van mijn blogs naar aanleiding van jullie suggesties. Ik zou zeggen ga daar mee door in 2010.

In augustus hebben Jeroen en ik gevierd dat we 1 jaar getrouwd zijn. We genoten van elkaar, van de zon, het bos en de taart. Ook een jaar nadien, smaakte hij nog heerlijk.

Jeroen en ik gingen in september op vakantie naar Lanzarote. We genoten van de excursies en middagen langs het zwembad of bij het strand. En we genoten natuurlijk ook van het eten en drinken in het hotel.

In oktober heb ik meegedaan aan twee auditie-workshops bij de Kunst in Alkmaar voor de opleiding Acteren. Natuurlijk genoot ik vollop toen ik las dat ik toegelaten ben!!! Maandag 4 januari begin ik en ik heb het eerste huiswerk al gelezen en gemaakt!

In december deed ik mee aan een kerstconcert dat georganiseerd werd door mijn zanglerares. Jeroen en nog een stel vrienden kwamen luisteren en kijken. Ik genoot van het zingen en het applause van mijn publiek.

Het hele jaar door genoten wij trouwens van de verjaardagen, bioscoopbezoekjes, stapavonden en andere uitjes met elkaar, familie en/of vrienden.

Kortom, 2009 was ondanks enkele tegenvallers, een jaar vol momenten, waarvan ik absoluut genoten heb en waar ik nog met een grote glimlach op mijn mond, aan terugdenk. Dit maakt dat ik vol vertrouwen en zekerheid het jaar 2010 tegemoet zie. :-D