Emoties

Een emotie wordt vaak omgeschreven als een innerlijke beleving of gevoel van bijvoorbeeld vreugde, angst, boosheid, verdriet dat door een bepaalde situatie wordt opgeroepen of spontaan kan optreden. In een meer algemene of biologische zin kan men een emotie echter ook definiëren als een reactie van onze hersenen op een positieve of negatieve gebeurtenis. Dit komt zowel bij mensen als dieren vrijwel automatisch tot uiting in een bepaald patroon van gedrag (bijvoorbeeld vluchten of toenadering) en fysiologische reacties. Het gevoel kan dan gezien worden als een speciale uiting of vorm van emoties die typisch is voor mensen, namelijk de bewuste beleving, of mentale reflectie van een emotie. (bron: Wikipedia).

Het leven zit vol emoties. Je bent boos, blij, melig, verveeld, melancholiek of jaloers en dat zijn slecht enkelen van de velen, die er zijn. Je krijgt er mee te maken in je leven, daar kan je niet onderuit. Soms is dat prettig, soms ook niet. Het ene moment juich je, omdat je een nieuwe baan heb en het andere moment baal je omdat iemand boos op je is.

Natuurlijk houdt een theater freak als ik zich graag bezig met emoties. Op de opleiding Acteren heb ik de afgelopen weken vooral geleerd te schakelen tussen emoties en van een emotie naar neutraal. Door het zelf te doen, maar ook door naar andere kijken ben ik een stuk wijzer geworden. Ik weet nu dat het ontzettend veel helpt als je zelf gelooft in wat je op het toneel doet en dat het dan ook voor het publiek interessanter of ook leuker is om naar te kijken.

Die lessen probeerde ik ook uit tijdens de training theatersport van afgelopen week. We moesten een monoloog oefenen. Doordat ik zelf geloofde in wat ik vertelde, werd het verhaal met mijn emotie echt en was het publiek (mijn mede theatersporters) enthousiast over mijn stuk. Zo zie je maar dat je als theatermens ook nog een hoop kan leren van emoties.