Niemand is het

Volgens Wikipedia is perfectionisme een obsessief verlangen om handelingen perfect uit te voeren.
Soms is het een positieve eigenschap, omdat het de prestaties van iemand kan verhogen.
In andere gevallen is perfectionisme hinderlijk, omdat het ervoor kan zorgen dat iemand overdreven verwachtingen van zichzelf heeft die hij niet waar kan maken.
Een perfectionist kan zich ook schamen als hij niet aan zijn eigen verwachtingen kan voldoen en dit proberen te verbergen, wat kan leiden tot sociaal isolement, onderprestaties of zelfs een depressie.

Perfectionisme komt veel voor bij hoogbegaafden, en bij mensen met bepaalde psychische stoornissen, zoals de obsessieve - compulsieve persoonlijkheidsstoornis.

Dat laatste klinkt behoorlijk heftig. Zo erg ervaar ik het zelf niet. Want nee, ik ben niet hoogbegaafd en voor zover ik weet heb ik ook geen obsessieve - compulsieve persoonlijkheidsstoornis. Maar ik ben wel perfectionistisch...

Al mijn hele leven stel ik kwaliteit boven kwantiteit en houd ik mijn eigen tempo aan.

Op de basisschool begon dat al. Ik kon een aantal weken achterlopen op de rest als we rekensommen moesten maken. Maar daar maakte ik me niet druk om. Het had voor mij geen zin om te proberen de sommen sneller te maken. Ik rekende dat nou eenmaal liever nog een aantal keer na om zeker te zijn dat het antwoord nu goed was, dan dat ik constant even snel als de andere werkte. Bovendien wist ik, dat als ik het eenmaal door had (als ik van een aantal rijtjes alle antwoorden goed had), ik als een speer ging en dan kwam ik zo weer gelijk met de rest. Totdat we aan een nieuw hoofdstuk begonnen...

Sommige vrienden of vriendinnen spreek ik één a twee keer per jaar, maar ik beschouw ze als mijn beste vrienden...want ik weet dat als we elkaar weer spreken, dat het dan goed zit. Als een vriendschap stuk liep, was dat vaak doordat ik niet veel van me liet horen en de ander(en) daar meer van verwachtten. Natuurlijk baalde ik dan wel, maar toch ging ik niet als een gek voor de vriendschap vechten. Ik ben niet iemand die regelmatig belt of afspreekt en ik weet inmiddels dat ik dat niet kan veranderen aan mezelf....tja... hoe graag ik dat soms ook zou willen...perfect ben ik niet.

Toch valt het ook wel mee hoor. Perfectionisme zie ik voornamelijk als positieve eigenschap. Ik ben niet depressief en leef niet geïsoleerd. Ik weet heel goed, dat niets en niemand perfect is.  Dat  heb ik tijdens mijn leven -  ook de afgelopen jaren - meerdere malen geconcludeerd.  Want ja, ik geef het toe..ik kan behoorlijk perfectionistisch zijn...maar op het moment dat ik dat voor mezelf accepteer, heb ik er niet echt last van. Ik ben het nog wel, maar kan er mijns inziens behoorlijk goed mee omgaan...misschien wel perfect....;-)

N(i)et als mijn moeder

Als mijn moeder iets vertelt, dan haalt ze daar van alles bij. Ze vertelt me bijvoorbeeld dat ze iemand gesproken heeft, maar dat doet haar ook weer aan iemand anders denken, waarmee ze dat en dat beleefd heeft en dat doet haar weer denken aan vroeger, toen ze daarmee te maken had. En voor je het weet hadden we het eerst over de ontwikkelingen van Nathalie, maar sluiten we het gesprek af nadat we geconcludeerd hebben dat er altijd oorlogen in de wereld zullen zijn...Tja, ik heb goeie gesprekken hoor met mijn moeder, maar soms weiden we wel erg uit...

's Avonds in bed, als Jeroen thuis komt of als ik op een papadag uit mijn werk thuis kom, dan heb ik Jeroen van alles te vertellen. Ik maak natuurlijk op mijn vrije en werkdagen vanalles mee en in zo'n autorit van werk naar huis spookt er ook altijd vanalles door mijn hoofd. Soms ook door wat ik hoor op de radio. Dat deel ik natuurlijk graag met Jeroen. Dan zorg ik er natuurlijk wel voor dat ik hem ook alles vertel, want ik wil wel volledig zijn. Hoewel ik soms tijdens het praten mezelf opeens hoor. Dan hoor ik mezelf iets vertellen en dat doet me dan denken aan iets anders wat ik heb beleefd... of iemand anders die ik gesproken heb.......En voor je het weet.....


Mijn moeder doet van alles. Ze werkt, ze zingt bij een zanggroep en organiseert Engel van Hoorn bijeenkomsten. Ze spreekt af met vriendinnen en daarnaast doet ze ook nog (samen met mijn vader) zelf de huishouding. Oja en naast moeder is ze ook oma en past ze regelmatig op de kleinkinderen. En volgens mij vergeet ik nog een aantal dingen. Nee, echt stilzitten is er voor haar niet bij....


Ik doe graag van alles. Ik werk, volg een (amateur) acteeropleiding en ik improviseer bij Expreszo. Regelmatig spreek ik af met vriendinnen en daarnaast doe ik ook (samen met Jeroen) het huishouden. En als ik even de kans krijg organiseer ik een feestje of een uitje of geef ik zelf trainingen theatersport. Ik ga graag zwemmen of maak een wandeling. Oja en natuurlijk ben ik een trotse moeder van Nathalie. Nee, echt stilzitten is....


Naar aanleiding van mijn eerste eigen moederdag, dacht ik ook aan mijn moeder. Aan hoe blij ik met haar ben. Aan de gezellige (telefoon)gesprekken samen, haar goede adviezen en raadgevingen. Toch dacht ik ook aan haar gewoontes en eigenschappen, waarvan ik vroeger altijd dacht...Als ik later moeder wordt, zal ik dat anders doen....Ik wil dat niet...Niet zoals mijn moeder...Maarja, ik denk niet dat het echt gelukt is...........................................................................................en daar ben ik trots op!!