Realiteit droomwens?

Het gesprek met de leidinggevende is achter de rug. Ze moest lachen, toen ik vertelde over mijn droomwens. Dat komt waarschijnlijk omdat het natuurlijk een hele andere richting is, dan trajectbegeleider. Ik lachte gezellig mee en ben doorgegaan met mijn verhaal en mijn vragen. Daar reageerde ze leuker op vond ik. Ze had er verschillende ideeen (sorry ik kan geen puntjes op de e doen) over. Binnen Roads zijn er geen mensen als creatief therapeut aan de slag, maar wel mensen, die gelijksoortige functies uitvoeren of in ieder geval bezig zijn met theatergroepjes e.d. Binnenkort stuurt ze me informatie hierover door en kan ik mogelijk bij die mensen een keer een kijkje nemen. Ook informeert zij bij mijn andere leidinggevende naar de financiele mogelijkheden in onze regio. Over wat er opgezet kan worden of waar een trajectbegeleider bij neergezet kan worden. Ik wacht dus af. Ik heb ook gezegd, dat ik er nu geen haast mee heb. In mijn vrije tijd ben ik er wel actiever mee bezig, omdat ik denk dat het via die weg ook meer gaat richting mijn droomwens. In mijn werk er ook mee bezig zijn, maakt het vooral interessanter en leuker om mijn werk te blijven doen, maar dat kan wat mij betreft nog alle kanten opgaan.

Als ik echt alleen naar mijn hart zou luisteren, zou ik het liefst datgene doen, waarmee ik dichter bij mijn droomwens kom. Alleen weet ik met mijn verstand, dat de realiteit van mijn droomwens erg zwaar is. Zo'n musical wordt een lange periode (soms wel 1 jaar of langer) 7 tot 8 keer, 6 dagen per week opgevoerd, 's avonds. Overdag repeteren, warming up, make up, kleding, enz.... Dus ook weinig thuis en weinig slaap. Bovendien moet je echt goed zijn om in een musical mee te mogen spelen. Je moet goed kunnen zingen, dansen én acteren en de banen liggen niet voor het oprapen. Verder wil ik in de (dichtbije) toekomst (hoe dichtbij dat ik voor jullie een vraag en voor mij ook, hahahahaha) toch ook trouwen en kind(eren). Zeker als kinderen klein zijn lijkt me dit een onmogelijke...nouja...moeilijke combinatie. Kortom, realistisch gezien zijn er verschillende punten, die me tegenhouden en die ook maken dat ik twijfel of ik er ooit zal komen.

Toch blijf ik in mijn vrije tijd theater maken en blijf ik nadenken over mijn werk. Zoiets als creatief therapeut, trainer of supervisor houd ik toch wel in mijn achterhoofd. In ieder geval blijf ik niet mijn hele leven trajectbegeleider, maar dat wist ik eigenlijk al op het moment dat ik aan deze baan begon. Destijds zei ik het al. Het is een hele leuke, interessante en uitdagende functie, maar ik denk dat mijn kern en kracht (leg ik nog wel eens uit) er niet of niet helemaal in ligt. Voor de cursus, die ik voor mijn werk volg, zijn we ook bezig met je eigen vliegwiel (leg ik ook nog uit) en je eigen baananalyse (idem) en die kwamen niet helemaal met elkaar overeen.

Goed, genoeg van deze ingewikkelde kreten. Samengevat, het gesprek met mijn leidinggevende is goed geweest en ik ben benieuwd hoe het verder zal gaan. In mijn vrije tijd blijf ik actief binnen theater gebeuren en ga ik misschien wel, misschien ook niet richting droomwens. De tijd zal het leren :-)

Volgende keer meer!!

Een korte update

Het is goed bevallen bij musicalvereninging AZOV te Abbekerk. Het is een hele leuke en gezellige groep, met zowel jonge als oudere mensen. Eigenlijk van alles wat. ik ben echt razend enthousiast!!! Volgende week nemen ze een inschrijfformulier voor me mee.

Dinsdag heb ik het gesprek met een leidinggevende op mijn werk. In dat gesprek ga ik dus voorleggen in hoeverre ik binnen mijn huidige functie bezig kan zijn met theater. Bijvoorbeeld een groep theater opstarten. Op die manier mensen begeleiden, die in vrije tijd of professioneel met theater bezig willen zijn. Een theater cursus geven. Daarnaast blijf ik dan natuurlijk wel trajectbegeleider, zoals ik dat nu ben. Ik ben benieuwd hoe hierop gereageerd zal worden.

In ieder geval blijf ik in mijn vrije tijd bezig met theater. Dat staat als een paal boven water (hé, dat rijmt!!)

Volgende keer weer meer!

Mijn passie Theater

De vorige keer had ik het al over mijn passie voor acteren en theater. Dat is ook in andere stukken op mijn weblog al teruggekomen. Maar de laatste tijd ben ik er echt actief mee bezig. Ik had al bedacht dat ik het acteren en op één of andere manier bezig zijn met theater elke dag wel zou willen doen.

Daardoor ging ik nadenken over een functie als creatief therapeut, maar ik dacht vooral steeds meer na over mijn ultieme droomwens; Ooit meespelen in een grote musical, bijvoorbeeld van Joop vd Ende!!!!! Laatst las ik bijvoorbeeld in de gids dat er ergens dit jaar via een tvprogramma gezocht wordt naar de nieuwe Evita. Heel even ging de gedachten door mijn hoofd om iets van auditie te gaan doen. Maar al snel belandde ik weer met beide voeten op de grond, want ik wil helemaal niet op tv komen en zo goed ben ik op dit moment helemaal niet. Je moet dan professioneel kunnen zingen, dansen en acteren. Ik durf wel van mezelf te zeggen dat ik kan acteren en dansen en zingen kan ik aardig, maar niet heel erg goed hoor! Ik ben geen prof!
Nee, als ze hadden gezocht naar een kleinere rol, een soort van figurant zeg maar, dan had ik er nog wat langer serieus over nagedacht, maar nu niet.

Tegelijkertijd begon ik te twijfelen over de functie van creatief therapeut. Ik twijfelde zomaar of dat wel wat voor me is. Mijn passie ligt bij het zelf theater maken, dus op het podium staan en mee spelen, zingen en dansen. Dat trekt mij aan. Dat doe je naar mijn idee als creatief therapeut minder. Je laat je cliënten vooral spelen en het gaat niet om theater maken, maar om de problemen van de mensen. Toen ontstond, mede door een opmerking van een collega, het idee om als trajectbegeleider op mijn werk bezig te gaan met één of meer theatergroepjes en cursussen. Geen idee nog hoe dat eruit kan zien en tot stand kan komen. Maar de afspraak met mijn leidinggevende om hierover (en toch ook wel over creatieve therapie in mijn achterhoofd) te praten, is al gemaakt. Dus we zullen zien!!

De kriebels om naast het improviseren, weer bezig te gaan met acteren, zingen en dansen in een musical bleven echter naar boven komen. Ik bedacht me, mede dankzij een opmerking van mijn moeder en denkend aan mijn oma (die m.i. ook van haar passie haar werk maakte), dat ik dat al kan gaan doen. Gewoon in mijn vrije tijd en op die manier mijn ervaring, de komende jaren, uitbreiden.

Dus ben ik op Internet op zoek gegaan naar een musical vereniging, die nieuwe mensen zochten. Al snel kwam ik op musicalvereniging AZOV in Abbekerk. Dus ik heb hen via de site (contactformulier) laten weten, dat ik interesse had en ben nu uitgenodigd om dinsdag aanstaande een keer mee te repeteren. Ik ben ontzettend nieuwsgierig en heb er nu al ongelovelijk veel zin in!!!

De komende jaren hoop ik dus in mijn vrije tijd en mogelijk ook via mijn werk, misschien wel binnen mijn huidige functie, mijn ervaring met theater, acteren, dansen en zingen uit te breiden. Wie weet kom ik dan ooit nog eens terecht in een musical van Joop vd Ende of een vergelijkbare grote productie!!!! Dat laatste houd ik voorlopig als droomwens. Maar of ik daar nou kom of niet. De komende tijd zal ik zeker meer bezig zijn met theater en alles wat daar mee te maken heeft en dat vind ik al ontzettend geweldig leuk!! Dat is al een droom die uitkomt. Ik blijf zeker doorgaan met improviseren bij Expreszo en ik verwacht zomaar dat ik het bij AZOV in Abbekerk erg leuk zal vinden. Ik heb er echt onwijs veel zin in en kijk er met veel plezier naar uit.

Ik kan hier nog uren over doorgaan, maar voor vandaag houd ik het er even bij. Ik wil het risico niet lopen om de lezer hiermee te vervelen. Al hoop ik wel dat vrienden en familieleden (blijven)komen naar de optredens. In oktober misschien wel bij AZOV Abbekerk (zie link) Ik houd jullie op de hoogte!! Een volgende keer weer meer