Mijn gevoel?

Laatst, na de datum van mijn vorige blog, vroeg iemand aan mij: 'Hoe gaat het met je?' Ik dacht niet na en antwoorde: 'goed!' 'niet!' zei de ander. Ik was verbaasd over deze reactie en zei dat ik me echt goed voelde, op dat moment dacht ik dat ook echt, dus ik zei dat het echt goed ging en vroeg waarvoor zij dacht van niet. Waarop ze uitlegde dat ze mijn weblog had gelezen. Ik antwoorde dat het een momentopname was. Dat ik me toen echt rot voelde en nu weer beter, een stuk beter. Ze was blij voor me.

Later besefte ik mezelf dat ik eigenlijk niet goed wist hoe ik me de afgelopen tijd had gevoeld. Ik had gehuild, maar ook gelachen. Naast de stress op mijn werk had ik, samen met Jeroen, ook leuke dingen meegemaakt. Zoals het voorbereiden van de bruiloft. Ik wist dat ik ook gelachen had, maar dat het meer een rationele lach was en dat ik het niet echt gevoeld had.

Het lijkt erop dat ik niet goed bij mijn eigen gevoel kan. Dat er als het ware een soort waas voor zit. Volgens mij is dat een soort bescherming van mijn eigen lichaam, dat de verschillende emoties die er doorheen razen blijkbaar niet goed aankan.
Eigenlijk was mijn antwoord, dat het goed ging, niet helemaal eerlijk. Maarja, ik had dus geen antwoord kunnen geven.

Op dit moment denk ik me wel iets beter te voelen. Ik kan soms nog steeds niet helemaal bij mijn gevoel, maar ik heb wel iets meer vertrouwen in dat het goed komt. Dat er een dag zal zijn waarop ik er weer helemaal bij kan. Ik denk dat ik er eigenlijk al iets dichter bij in de buurt ben.

Zo heb ik er o.a. weer vertrouwen in dat ik verder kan uitzoeken of ik van mijn hobby mijn werk kan maken. Maar daarover meer, zodra ik er zelf ook wat concreter nieuws over heb.

Ik houd jullie op de hoogte!