Leuk weekend

Zaterdagmiddag hebben Jeroen en ik mijn ouders opgehaald en met hen naar Garderen gereden. Daar waren Ria en Bram en met z'n allen hebben we (alvast) ons 1 jarig huwelijk gevierd. Het duurde even wat langer voordat we er waren, want we hadden wat file onderweg. Dat had vooral te maken met de A9 die afgesloten was. Dus was het op de A1 een stuk drukker.

Nadat ook Bram gearriveerd was, hebben we allereerst de taart aangesneden. Jawel onze enige echte huwelijkstaart. Die heeft bijna een jaar bij Ria en Bram in de vriezer gestaan.

Ik vond 'm weer heerlijk. En dit jaar heb ik Jeroen het grootste stuk gegeven. Dat heb ik geweten. Ik heb uiteindelijk de bruid (muisje) en de helft van de bruidegom (muis) opgegeten. Dat was erg lekker. Maar vol zat ik wel.

Later die middag hebben we een korte wandeling gemaakt door het bos. Dat was heerlijk even de frisse wind door de haren en ondertussen gezellig kletsen. We hebben ook erg gelachen om Shanty, die zijn stok terug wilde brengen naar de camping. Na een heerlijke maaltijd met soep en een worstenbroodje gingen we rond 8 uur 's avonds weer op huis aan.

Ik was zo moe dat ik in de auto weer even aan het dutten was. Maar uiteindelijk in mijn bedje ben ik echt als een roos in slaap gevallen.

Je kunt meer lezen over de traditie; een jaar na je huwelijk je bruilofttaart verder opeten, op: www.trouwforum.nl/forum/lofiversion/index.php/t7834.html

Zondag waren Jeroen en ik met mijn familie naar Stroe (Hypolytushoef) vlakbij Den Helder. Daar zagen we hoe het beroep van: Het Tanen van de netten, werd uitgevoerd door de echte Taanman. Dat vonden we erg leuk om mee te maken. Het is als het ware het conserveren van de netten. Dus niet het schoonmaken, zoals ik dacht. Netten, waarvan de touwen nog licht en wit waren werden in een enorm grote ketel gedaan. Na enkele minuten (max een kwartier denk ik) werden de netten er weer uitgehaald en waren ze donkerbruin. Erg mooi om te zien. De Taanman vertelde er ook erg mooi en boeiend over.

Na een heerlijke picknick in de stralende zo'n kregen we een rondleiding door het museum. Daar stonden allemaal wagens, goederen en meubels van vroeger. Het thema was Ziek en zeer. Dus je zag enkele zieke mensen (poppen) op hun bedstee of stoel zitten. Erg leuk vond ik de film achteraf, waar Jan Lont verdelde over hoe hij daar had gewoond en hoe gezellig hij het vond dat er zoveel mensen op zijn woning/museum afkwamen. Hij hoefde niet in een verzorginghuis. Daar zat hij alleen maar te wachten tot het nacht zou zijn. Hij is op 90 jarige leeftijd overleden.

Vervolgens hebben we nog een korte wandeling gemaakt langs de waddenzee. Niet echt over een wad, want dat kon niet echt, maar wel over het asfalt erlangs. Tot slot hebben we het graf van Jan Lont nog even bekeken op het kerkhofje naast het museum. Daarop stond een prachtige tekening van zijn woning met het "doodsdeurtje" open.

Tussendoor hebben we weer even bijgekletst. Het was een gezellige, leuke en leerzame dag. Doen we vast nog eens over.
Een volgende keer weer meer....Tot dan!