Het was zondag, jaren geleden, ik was een jong meisje en ik fietste naast mijn vader. We waren op tijd vertrokken, want het zou wel eens druk kunnen zijn. Langs het vliegerveldje, oversteken bij de ballenbrug en langs het parkje met daarnaast de sloot. De verkeerslichten staan op rood, zoals meestal. Ik mag op het knopje drukken. Even wachten, duurt een tijdje, geen idee hoelang. Mijn vader zegt: "je moet blazen" Ik blaas en prompt, het is groen! We fietsen verder. Bij het bruggetje bij de Huesmolen. Dat laten we rechts naast ons liggen. Wij gaan rechtdoor, nog verder rechtdoor. Uiteindelijk naar de kerk.
Het was zondag, afgelopen zondag. Ik fietste alleen. Ik was op tijd vertrokken, want het zou wel eens druk kunnen zijn. Langs de Trekvaart, vroeger het vliegerveldje, een complex voor senioren, oversteken bij de ballenbrug en langs het parkje met daarnaast de sloot. De verkeerslichten staan op rood, zoals meestal. Maar ik volg de lichtjes, dan weet ik precies wanneer het groen wordt! Mijn kinderen zullen niet meer in de blaasgrap trappen. Ik fiets verder. Bij het bruggetje bij de Huesmolen. Daar sla ik rechtsaf, het bruggetje over. Ik denk terug aan de tijd, dat ik rechtdoor reed op zondagochtend.
Toen naar de kerk. Nu naar de sportschool.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten