Mijn leven

Sinds lange tijd heb ik weer eens behoefte om te schrijven. Ik kan niet slapen, omdat er nog zoveel gedachten door mij heen gaan. Nee, ik pieker niet. Denk gewoon aan de afgelopen jaren.

Ik ben dit jaar voor mezelf begonnen. Naast mijn vaste baan bij Esdege Reigersdaal. Ik ben het gewoon gaan doen. Dat wil zeggen…ik heb een eigen website www.impro-actief.nl  , visitekaartjes en sta binnenkort als het goed is op www.westfrieseuitjes.nl . Ik ga improvisatie workshops geven. Het begin is er. Nu wil ik verder doorpakken.

Zoals gezegd, doe ik dit naast mijn vaste baan als ondersteuner cliëntenraden. Dit jaar heb ik de jas (deze functie) goed passend gemaakt. Hij zit als gegoten. Ik heb het al eerder gezegd, maar nu voel ik het ook; Deze functie past bij me. Ik heb geweldige collega’s en een fijne en coachende leidinggevende. En ik heb mijn eigen talent om mijn theater passie in te kunnen zetten op mijn werk.

Sinds dit jaar ben ik weer terug bij Expreszo. Ik miste het improviseren toch teveel. En vooral het contact met de vrienden. Afgelopen weekend zijn we met de groep naar Ameland geweest. Heerlijk was het. We hebben gewandeld, gespeeld en bij een kampvuur op het strand de zonsondergang gezien. Het was heerlijk relaxed.

Ik vind het ook super leuk om bij VEEL Theater in een personage te duiken en tekst te leren. En samen met een groep enthousiaste medespelers een mooi stuk op te voeren. Op 2 en 3 november in Schouwburg het Park in Hoorn. Komt dat zien!

Ik heb hele lieve en fijne vrienden en familieleden om mij heen. Zij zijn er voor mij en ik wil er voor hen zijn, waar ik kan. (sorry dat ik nog steeds geen verjaardagskaarten verstuur. De wil is er, maar het overzicht is er niet). Ik heb er de afgelopen jaren een aantal vrienden bij gekregen. Zo ben ik laatst naar Disneyland Parijs geweest met twee goede vrienden. Dat weekend was ook top! Wat een feest!

Natuurlijk gaan er ook dingen niet goed. Of minder goed. Het leven bestaat vaak uit ups en downs.
Het hoort erbij. Maar dankzij de hierboven omschreven pluspunten zet ik door. Zie ik het als uitdagingen.

Heerlijk zo’n avond als dit. Die heb ik niet zoveel. Vandaar dat het even terug is dat ik een blog getypt heb. Even niets hoeven. Nu typ ik wel een blog en ben ik met vrienden aan het appen. Maar vaak zit ik ook gewoon. Even helemaal niets te doen en gewoon te denken over de dag, week, maand, het jaar dat voorbij is en over de dag, week, maand, jaar dat nog komt.

Mijn motto is nog steeds: koester je vriendschappen. Daar hoort bij: leef je leven. En ik denk dat ik dat doe.