zondag 2 februari 2020

Het leed dat verhuizen heet


Inmiddels kan ik er met een goed gevoel op terugkijken, op de verhuizing. Maar op tweede kerstdag zag ik het echt even niet meer zitten. Ik zat zonder warm water en verwarming. Gelukkig zou ik al samen met de meisjes naar mijn ouders gaan. Dus ik had er niet veel last van die dag. Maar ik hoopte dat de verwarming het bij thuiskomst weer zou doen. Toen dat niet zo was, heb ik even staan huilen in de keuken.

Het was de druppel die de emmer deed overlopen. Na een aantal momenten van de afgelopen periode. Los van elkaar zijn het momenten, waar je even van baalt en weer doorgaat. Omdat ze vlak na elkaar voorkwamen, voelde ze bij elkaar opgeteld als veel onnodig leed. Dus vandaar een weblog over het leed dat verhuizen heet.

Het begon met de toewijzing van mijn huis. Op 5 augustus kreeg ik het huis toegewezen, op 12 augustus officieel. Op 25 september zou ik mijn sleutel krijgen, dat werd 4 november en uiteindelijk 7 november. Dat was omdat de woningbouw het huis eerst asbestvrij maakte en het hele huis opknapte. Wat ze precies gingen doen werd na veel navragen uiteindelijk duidelijk. Natuurlijk was het alleen maar fijn dat het huis werd aangepakt en opgeknapt. Maar al die tijd in onduidelijkheid zitten en steeds maar weer bellen om te vragen of er al schot in de zaak zat, was niet fijn.

Maargoed, ik had op 7 november dan echt de sleutel. Dus kon ik zelf aan de slag in mijn huisje. Met vloeren, muren en gordijnen. Met hulp van familie en vrienden is dat goed gelukt. En ook vond ik een goed bedrijf in Hoorn. Met dat bedrijf heb ik geen problemen gehad. De communicatie, de informatie en de uitvoering. Alles ging goed. Nu besef ik hoe bijzonder dat is. Het kan namelijk ook heel anders gaan.

Bij het bezorgen van mijn meubels ging het als eerst mis. Een aantal keer. Op dozen en handleidingen stond geen plaatje van het eindresultaat. Dit is geen ramp als je één keer één bed in elkaar wil zetten. Maar als je zoals ik, meerdere meubels tegelijk laat bezorgen, dan houd je dus zomaar een plank over. Geen idee bij welk bed of kast de plank hoort.

Een ander bedrijf liet weten midden in de nacht een mail te sturen met de exacte bezorgtijden. Geen mens gaat midden in de nacht zijn of haar mail lezen zou je zeggen. Maar inderdaad, ik wel. Dus toen ik drie uur na het genoemde tijdstip geen mail binnen had, sloeg de paniek toe. Het zal toch wel goed gaan? Uit voorzorg heb ik via een eerder ontvangen mail, een nieuwe bezorgdatum aangevinkt. De volgende ochtend belde ik toch even. De man aan de andere kant van de lijn verzuchte dat de mail toch echt verstuurd was en dat mijn bestelling uit de vrachtwagen gehaald was, omdat ik een andere bezorgdatum had aangevinkt. Toen ik volhield dat ik ‘m echt niet ontvangen had, noemde hij dat het een zinloze discussie was. Uiteindelijk ben ik naar de winkel gegaan en is de volgende dag mijn bestelling alsnog geleverd.

Ondertussen was ik ook bezig met tv en Internet. In het black Friday weekend kon ik voor een fikse korting een mooie deal afspreken. Ik kreeg een a4 mee naar huis waarop mijn naam stond, met mijn nieuwe adres. Dus was ik zeer verbaasd toen ik ontdekte dat mijn bestelling stond op naam van de heer op mijn oude adres. Terwijl ik zo duidelijk had vertelt dat ik gescheiden ben en verhuisd. Ook dit werd in de winkel uiteindelijk rechtgezet. Al moet ik er wel eerlijk bij vertellen dat de meneer van de klantenservice aan de telefoon heel erg zijn best voor me deed. Maar pas 5 telefoongesprekken met het bedrijf was het echt helemaal duidelijk hoe het zat. En stonden mijn ex en ik niet meer op één adres vermeld.

Maar toen moest Internet en tv nog wel geïnstalleerd worden bij mij thuis. Dat hebben 4 verschillende monteurs in de periode vanaf 9 december t/m 23 januari uiteindelijk voor elkaar gekregen. De derde afspraak gaat trouwens niet door. Anders waren het 5 monteurs geweest. Die afspraak wordt een kwartier voor de monteur er uiterlijk zou zijn, afgebeld. Ook hierover was er veel communicatie ruis. Tegenstrijdige berichten via sms en mail. Een telefoniste die het helemaal snapte en dan word ik de volgende dag toch weer gebeld met de vraag of het nou al werkt in mijn huis. Een noodpakket, dat de volgende dag bij me thuis zou worden bezorgd, kan ik uiteindelijk een week later ophalen bij een bezorglocatie. De monteurs, die de installatie niet voor elkaar kregen staan te zuchten en steunen in de meterkast. Vertellen niet aan mij wat ze gedaan hebben en noteren het ook niet in hun administratie. Waardoor de volgende monteur niet goed weet wat er moet gebeuren.

Mijn badkamer meubels bestel ik bij weer een ander bedrijf. In de winkel wordt ik goed geholpen door een vriendelijke medewerker. Ik bestel de meubels uiteindelijk online. Ze worden bezorgd op een pallet. Dat snap ik. Het zijn namelijk grote en zware meubels. Wat ik niet begrijp is dat de pallet wordt achtergelaten in mijn voortuin. De bezorger helpt op mijn verzoek om de meubels binnen te zetten, zet de pallet neer in mijn voortuin en wil weglopen. Ik zeg: “je vergeet wat!”  Hij: “nee, de pallet mogen we niet meer meenemen, dat is beleid. Ik: “Maar ik heb die pallet niet gekocht.” “Neem maar weer mee.” Hij: “Nee, dat mag ik niet. Fijne dag” en weg is hij. Ik blijf met een joekel van een pallet achter. Gelukkig heeft mijn buurman een open haard en hij is heel blij met de pallet. Dus probleem opgelost.

In dezelfde week bestel ik een afzuigkap bij weer een ander bedrijf. Dit keer gaat het op communicatiegebied goed. De afzuigkap wordt netjes opgehangen. Hij doet het alleen niet, want er zit geen motor in. Ik heb geleerd van de vorige keren dat het in de winkel werd opgelost. Dus ik ga naar de winkel bestel de juiste afzuigkap en nu komt het goed.

Na dit alles stond ik dus op tweede kerstdag ’s avonds in de koud in mijn keuken. De volgende dag heb ik de woningbouw en het energiebedrijf gebeld, heb ik de CV ketel bijgevuld en kwam het weer goed. 

Er was nog wel een klein probleem met een salontafel met te kleine schroefjes en te weinig gaatjes. Maar dat was geen probleem voor mijn vader. Bedankt nog he pap!

En nu zit ik in mijn huisje, al mijn meubels binnen en in elkaar, Internet en tv werkt in het hele huis en ik heb het lekker warm in huis. Ik kijk naar buiten en denk: De volgende projecten zijn de tuin en de schuur. Ik kijk er nu al naar uit. 😊